writings

De Haai en de Vlag,

De haai geeft zich over,

hij hijst de vlag.

Hij leeft voort in abstracte ruimtes.

De abstracte ruimtes hebben nucleaire gedachtes. De romantiek

vergaat, het materiaal blijft over.

Het Karkas van deze tijd,

gekapseld in lagen van kunstmatigheid ligt de natuur.

De mossel is overgebleven,

steelt de betekenis van de oester.

De oester is verdwenen , heeft het Eros

met zich mee genomen.

De haai rest de dood.

 

 

Een haring op de vloer. (een haring in de dakgoot)

Hij kijkt naar boven, de wereld is anders. Het is droog en alleen. De verdringende drukte om hem heen is opgelost.

De anderen zijn opgedroogd of verdronken.

Hij probeert zich zelf te bekijken. Is hij veranderd?

Vertwijfeld kijkt hij om zich heen.

Hij ziet zich zelf niet meer.

Hij voelt dat zijn huid een beetje trekt.

Hij voelt pijn in zijn keel.

Zijn neus is koud.

In zijn ooghoek ziet hij iets. Hij weet niet wat het is. Hij heeft het nog nooit eerder gezien.

Ik moet drinken, is zijn gedachte.

Hij probeert zich te bewegen, maar het gaat niet. De beweging die hij normaal maakt werkt niet meer.

De hersenen beginnen te ratelen, ze geven hem signalen, maar hij begrijpt het niet. De signalen zijn anders.

Hij springt van de vloer naar het dak.

Daar zal hij dood gevonden worden.

 

 

 

( Mijn reactie op Lawrence Wiener)

Kunst is de relatie tussen een mens en een object. De relatie tussen een mens en het materiaal. Het is geen representatie.
het is die relatie.

De kunstenaar moet zijn gedachten construeren tot materiaal.
Dit materiaal geplaatst in een ruimte is te ontvangen door het subject als kunstwerk.

De ruimte waar het kunstwerk geplaatst is, is de context van het kunstwerk.

Het is enkel het zijn van het object,
dat een relatie aan gaat met het zijn van het subject.

Het wezen van het object is te aanschouwen in het subject, door het aangaan van de relatie.